Q&A – Waarom zwijgen mensen en hoe kun je ze helpen zich open te stellen?

ANTWOORD

Beste Claire,

Of iemand nu geneigd is tot zwijgen of tot verbaal geweld, hij doet dat om dezelfde reden: hij voelt zich onveilig.
Laten we de weg naar actie terug volgen, een principe dat we leren in Crucial Conversations. Zodra een gesprek overgaat van routine naar cruciaal, volgen we een bepaald en voorspelbaar pad. Eerst zien en horen we wat er in dat gesprek gebeurt. Is de ander plotseling defensief geworden? Veranderde zijn toon? Zijn ze fysiek gespannen, lijken ze geagiteerd, of verbreken ze het oogcontact?

Nadat we aanwijzingen zien en horen dat het gesprek een wending heeft genomen, vertellen we onszelf een verhaal over wat er zojuist is gebeurd. Misschien denken we dat we iets gedaan of gezegd hebben om ons te beledigen. Misschien denken we dat ze overdreven reageren. Of misschien herkennen we een patroon en denken: “Daar gaan ze weer.” Of we onszelf nu afschilderen als slachtoffer, schurk of held, we hebben onszelf een verhaal verteld over de situatie en onze rol daarin.

Onze verhalen creëren gevoelens die leiden naar de volgende halte op het pad naar actie. Deze verhalen veroorzaken onmiddellijke emoties en oordelen die geworteld zijn in een leven van patronen, ervaringen, trauma’s en gedragingen. Op basis van die gevoelens voltooien we het pad door te handelen – ofwel we gaan zwijgen of we gebruiken verbaal geweld, of belanden ergens op dat spectrum. In Crucial Conversations noemen we dit ‘Vechten’ verbaal geweld gebruiken) en ‘Vluchten’ (zwijgen).

Daarom zullen geen twee wegen naar actie er hetzelfde uitzien. Onze reactie op cruciale momenten gebeurt snel en wordt bepaald door de verhalen die we onszelf vertellen.

Dus als iemand overgaat tot zwijgen, kan het zijn dat de geschiedenis hem heeft geleerd dat zwijgen de beste manier is om een ongemakkelijk gesprek snel te beëindigen. Misschien is zwijgen hun door de jaren heen aangeleerd, of misschien denken ze dat ze schuld hebben en voelen ze zich berouwvol, bang of gekwetst. Hoe dan ook, hun ‘vluchten’ is niet echt het probleem, het is gewoon hoe hun weg naar actie gewoonlijk verloopt. Het echte probleem is dat zij zich onveilig voelen in het gesprek, en hun zwijgen is jouw aanwijzing om de veiligheid te herstellen.

Waarom is veiligheid zo belangrijk? Het is je enige manier voor een oplossing. Wanneer mensen zich psychologisch veilig voelen in het gesprek, is het mogelijk bijna alles te zeggen en bijna alles op te lossen.

Een opmerking over veiligheid voordat ik uitleg hoe je die kunt herstellen. Je zou kunnen denken dat het jouw schuld is wanneer anderen zich psychologisch niet veilig voelen – dat je iets slechts of onaardigs hebt gedaan – maar dat is niet altijd het geval. De manier waarop andere mensen reageren is niet noodzakelijk jouw schuld. Zij zijn verantwoordelijk voor hun reacties die, zoals gezegd, geworteld kunnen zijn in gebeurtenissen en geschiedenis die niets met jou te maken hebben. Hoe dan ook, jij kunt stappen ondernemen om de veiligheid te herstellen en de kans op een open dialoog te vergroten.

Hier zijn een paar vaardigheden om het veilig te maken zodat mensen niet overgaan tot ‘vechten’ of ‘vluchten’.

JE GOEDE INTENTIES UITSPREKEN
Misschien is er voor deze persoon niet veel voor nodig om te zien, aan te nemen, te voelen en te handelen – of snel te zwijgen. Misschien komen ze het gesprek binnen in de veronderstelling dat het slecht zal verlopen en zoeken ze naar een teken dat ze gelijk hadden. Wees dat voor door van tevoren jouw goede bedoelingen en jouw respect voor hen te verklaren. Wanneer anderen zich gerespecteerd voelen en vertrouwen hebben in jouw motieven om met hen het gesprek aan te gaan, laten ze hun waakzaamheid varen en beginnen ze te luisteren en bij te dragen – zelfs als het onderwerp onaangenaam is.

KEER OP KEER VEILIGHEID HERSTELLEN
Als het gesprek goed ging en toen plotseling een keerpunt bereikte, stap dan uit het gesprek en bouw de veiligheid weer op. Pauzeer en vertel (of herhaal indien nodig) wat jouw bedoelingen zijn. Zeg iets als: “Het lijkt erop dat je je ongemakkelijk voelt. Ik wil dat je weet dat ik van plan ben hier een vriendelijke dialoog aan te gaan waarin we samen naar oplossingen kunnen zoeken. Ik respecteer je mening echt en hoop dat je een bijdrage zult leveren.”

VRAAG OM TOESTEMMING
Als je weet dat je een belangrijk gesprek gaat voeren, overval deze persoon dan niet. Nodig hem in plaats daarvan uit in de dialoog. Begin het gesprek door om toestemming te vragen. Deze hoffelijkheid schept vertrouwen. En net als voorheen, als je beweging ziet in de richting van ‘vluchten’, stap dan uit de inhoud, herstel de veiligheid, en keer terug naar het gesprek.

VRAAG OM FEEDBACK
Misschien is er iets wat jij doet waardoor deze persoon voor ‘vluchten’ kiest. Nogmaals, het kan volkomen onschuldig zijn, maar de informatie kan jou helpen anders te handelen voor een positiever resultaat. Zeg gewoon: “Ik merk dat je vaak dichtklapt als het gesprek een beetje moeilijk wordt. Is er iets wat ik zeg of doe waardoor je zo reageert? Als er iets is dat ik kan doen om je te helpen je meer open te stellen, wil ik dat graag proberen.” Dit vergt nederigheid, en je kunt het gevoel hebben dat het niet iets is wat je zou moeten doen. Maar als je motief is om echt problemen op te lossen of de relatie op te bouwen, is nederigheid essentieel.

FORCEER NIETS
Cruciale gespreksvaardigheden zijn gewoon dat, vaardigheden – ze zijn geen middel om anderen te manipuleren of magische trucs om het door jou gewenste resultaat te bereiken. Als je herhaaldelijk en met respect hebt geprobeerd het voor deze persoon veilig te maken om in gesprek te gaan en hij wil dat niet, dan moet je van daaruit een weg kiezen. Je kunt de dialoog niet afdwingen.

Ik geloof dat als je consequent bent in je pogingen om het veilig te maken, de ander het verschil zal voelen en zich zal beginnen open te stellen. Na verloop van tijd bouw je een relatie op die gebaseerd is op vertrouwen en respect – twee van de belangrijkste elementen voor een gezonde dialoog.

Succes,
Brittney