Q&A – Feesten met onhandelbare familieleden

ANTWOORD

Beste Melvin,

Als je me wat ruimte geeft, ga ik filosoferen en mijn visie op het doel van het leven met je delen. Het is niet mijn bedoeling jou ervan te overtuigen dat mijn visie op het leven juist is, maar gewoon om een perspectief te delen dat context geeft aan mijn suggesties.

Naar mijn mening gaat het leven over het bereiken van intimiteit met degenen met wie we onlosmakelijk verbonden zijn. Familie is de eerste en belangrijkste in die categorie.

Hoe is dat relevant voor mijn antwoord op jouw vraag? Omdat ik in jullie schoenen sta. Ik heb dierbaren die ook worstelen met verslaving. Een van de meest heftige pijnen van mijn leven is het toekijken hoe zij maanden van vooruitgang teniet doen – om vervolgens weer in de gevangenis of op straat te belanden. Bijna net zo pijnlijk is het om te zien hoe degenen die om hen geven zich gedragen op een manier die hun zelfvernietiging in de hand werkt. Het is pijnlijk. En mijn natuurlijke reflexen schakelen tussen een overweldigende drang om de situatie onder controle te krijgen of om er afstand van te nemen.

En toch is geen van beide impulsen in overeenstemming met mijn visie op het doel van mijn leven, namelijk het ontwikkelen van het karakter om intimiteit te bereiken met mensen die niet voldoen aan het ‘perfecte plaatje’. Wanneer ik probeer de controle over te nemen of afstand te nemen van mijn worstelende dierbaren, merk ik dat mijn leven er slechter van wordt en mijn karakter verzwakt.

Als ik in jouw schoenen sta, wordt de vraag: hoe kan ik dichtbij blijven op een manier die een positieve invloed heeft op hen die het het moeilijkst hebben?

Genoeg gefilosofeerd. En hoe zit het met jouw situatie?

Ten eerste, je had het over gevaar. Als je daarmee bedoelt dat je kinderen zou kunnen meenemen in een situatie waarin je zus gebruikt, zou ik dat afwijzen en deze zorg aan je ouders uitleggen. En als je dat doet, ontdoe je dan van elke intentie om deze beslissing te gebruiken als een dreigement om hen zover te krijgen dat ze je zus uitsluiten. Leg gewoon uit dat je hun wens om je zus op te nemen waardeert – en dat je hoopt dat het een goede ervaring voor hen en haar is – maar dat je kinderen ervoor zorgen dat je andere keuzes moet maken. Misschien wil je zelfs op de dag van Thanksgiving even bellen en je ouders en zus het beste wensen, zodat ze de beslissing niet verkeerd interpreteren.

Als je ervoor kiest deel te nemen aan de Thanksgiving-traditie, zijn er een paar cruciale gesprekken die je zal moeten voeren:

1. Motieven. Jij moet jouw motieven veranderen. Dit jaar gaat misschien niet over vrede en harmonie in huis. Het kan gevuld zijn met onzekerheid en ongemakkelijkheid, maar het kan nog steeds zinvol zijn. In feite kan het zinvoller zijn dan vele andere. Je doel zal niet zijn om je zus te verbeteren of je ouders te corrigeren. Het zal zijn om je relaties met hen allemaal te verbeteren – om te proberen een grotere intimiteit te bereiken. Door dit te doen kan jouw positieve invloed in de toekomst in al hun levens toenemen.

2. Grenzen. Je kunt je zus of je ouders niet controleren, maar je kunt jezelf wel controleren. Bepaal van tevoren wat voor situaties er kunnen ontstaan. Vraag jezelf dan af: “Als ik echt een positieve invloed wil hebben op mijn zus en mijn ouders, hoe zal ik dan reageren?” Wacht niet tot de emoties van het moment toeslaan om deze beslissing te nemen. Denk er van tevoren over na.

Bespreek deze randvoorwaarden dan met je ouders. Laat hen weten dat je van hen houdt en dat je deel wilt uitmaken van deze vakantie, en dat je je eigen kijk hebt op hoe je met sommige van de mogelijke uitdagingen moet omgaan. Je vraagt niet dat ze het met je eens zijn, je wilt gewoon je bedoelingen uitleggen zodat ze je motieven kunnen begrijpen voor het geval je je gedraagt op een manier die zij storend vinden.

Als je zus bijvoorbeeld gebruikt, kun je ervoor kiezen om weg te gaan of je kunt de politie bellen. Bespreek deze grenzen van tevoren met je ouders en kijk of jullie tot overeenstemming kunnen komen. Als jullie het op belangrijke punten oneens zijn, kunnen jullie ervoor kiezen om niet mee te doen. Als dat het geval is, maak dat besluit dan niet op een bestraffende manier bekend. Gebruik je besluit niet als een manier om je ouders te provoceren om je op deze punten gelijk te geven. Respecteer hun recht om het met jou oneens te zijn. Bevestig hen. Druk je liefde uit. Vraag of het goed is als je nog een bezoek met hen afspreekt wanneer de dingen eenvoudiger zijn.

Als je na het doornemen van deze twee gesprekken op de familiebijeenkomst bent, wees dan zo goed als je woord. Neem kleine stappen om je zus liefde te tonen. Stel jezelf bloot aan het ongemak van mogelijke teleurstelling of afwijzing. Het is heel goed mogelijk dat je in een toekomstige situatie, door je verbeterde relatie met haar, in een positie komt waarin je invloed hebt om haar te helpen een stabielere stap naar nuchterheid te zetten. Het kan één stap voorwaarts en twee stappen terug zijn (dat is zeker het geval geweest met sommige van mijn dierbaren).

Hoewel deze situaties ingewikkeld en moeilijk zijn, kan ik je zeggen dat een van de zegeningen die ik deze Thanksgiving het sterkst zal voelen, de intimiteit is die ik nu heb met iemand die er het langst hulpeloos uitzag.

Als ik jouw situatie verkeerd begrepen heb of mijn eigen mening op ongepaste wijze heb opgelegd, vergeef me dan alstublieft en laat mijn onvolmaaktheid geen afstand tussen ons creëren.

Joseph